Na het publiceren van mijn vorige blog had ik bedacht dat ik mijn volgende blog wilde schrijven over het proces van het vinden van de nieuwe modus.  De afgelopen weken heb ik daar vaak over nagedacht, maar telkens liep ik vast: hoe ik de blog moest beginnen of wat de rode draad moet zijn. Ik kwam er niet uit. En nog steeds weet ik het niet goed, dus ik begin maar gewoon, dat werkt soms het beste.

Een nieuwe modus vinden is nog niet zo gemakkelijk en kost energie, heb ik gemerkt. Ik was ook zo gewend aan mijn leven; had balans, structuur en regelmaat gevonden waarbij ik goed functioneerde en mijn klachten door mijn reuma onder controle had. Die structuur en regelmaat richten zich op mijn slaapritme, voeding, sporten en sociale afspraken. En dat wordt nu in de war geschopt, door de leuke man die ik heb ontmoet en ook nog door verlies van het paard dat ik reed (waardoor enkele sportmomenten zijn weggevallen).
En hoe leuk de eerstgenoemde verandering ook is, het is een verandering. En het kost me gewoon meer moeite om met veranderingen om te gaan sinds ik reuma heb. De afgelopen weken heb ik dit gemerkt aan mijn lijf: ik word niet uitgerust wakker, word vaker wakker met stijve ledematen en pijn in mijn lijf. Daar baal ik uiteraard van en het houdt me bezig.
Verandering zorgt voor stress, wordt wel eens gezegd. En dat stress de reuma activiteit verhoogt, hoef ik weinig reumapatiënten te vertellen. Dus is het dat dan? Levert deze onwijs leuke verandering mij stress op? Het is mogelijk. Ik ken mezelf, ik hou niet zo van veranderingen, dus het is goed mogelijk dat het me stress geeft.
Maar dan zou ik toch weerstand tegen deze verandering moeten hebben? Dat kan ik me niet voorstellen! Ik ben hartstikke gek op de leuke man!
Verder denkend (meestal ’s nachts in bed, waardoor ik niet kan slapen en de volgende dag extra last heb, hoezo vicieuze cirkel..?) ben ik tot de conclusie gekomen dat ik bang ben voor verandering en bang voor wat het met mijn lijf doet. Omdat ik bang ben te verliezen wat ik heb opgebouwd als het gaat om de structuur en regelmaat en de zekerheid die me dat geeft. En dàt levert me stress op, waardoor ik ’s nachts slecht/ niet slaap en de reuma activiteit toeneemt, zoals de vermoeidheid, stijfheid en pijn.
Poeh, door de angst zo te benoemen, voel ik me al wel iets beter en heb ik het gevoel om vanaf hier vooruit te kunnen komen. Stilstand is tenslotte achteruitgang en verandering creëert kansen. Maar verandering kost ook energie en dat is nu juist iets waar ik zuinig mee om moet gaan. Dat betekent dat ik mezelf de tijd moet gunnen om de nieuwe modus van structuur en regelmaat in mijn leven met de leuke man te vinden. En daarover in gesprek te blijven. Mijn tempo ligt daarin lager en dat is niet erg, maar het is wel belangrijk om daar transparant over te blijven. Daarbij, mijn angst heb ik al benoemd, dat is stap 1. En dat is meestal de moeilijkste.
Vervolgens:

Wat zijn jouw ervaringen met grote veranderingen in je leven en de invloed op je reuma activiteit? Deel ze als je dat wilt, zodat we van elkaar kunnen leren.

Bronnen:
https://www.artritiszorgnet.nl/nieuws-en-blogs/10-vragen
https://www.newstart.nl/blog/omgaan-met-veranderingen-doe-je-zo/
https://sochicken.nl/bang-voor-verandering