Als het goed met me gaat, heb ik vaak minder inspiratie voor het schrijven van een nieuwe blogpost. Wat overigens niet betekent dat ik stil zit. Zo schrijf ik sinds kort ook iedere maand een blog voor Zorgkaart Nederland en heb ik enkele weken geleden mijn eerste blog hiervoor geschreven. 🙂 Aan het begin van iedere maand verschijnt er een blog van mij op de site van Zorgkaart Nederland, houd hiervoor mijn Facebookpagina en Twitter in de gaten!

Wel is het zo dat ik minder bezig ben met nieuwe ideeën voor deze blog als ik me goed voel. Terwijl juist dat ook interessant kan zijn! Vandaar nu deze blog.
De oplettende lezer heeft gezien dat ik de vorige keer geschreven heb over vermoeidheid en de sluier daarvan die ik altijd voel. Die sluier is er ook nog wel, maar op het moment vele malen lichter. Ik merk dat ik weer iets meer energie heb en een nacht slecht slapen iets beter aankan. Toevallig was ik gisteren bij de reumaconsulente en na de gebruikelijke vragen in het gesprek (waar ik ook de vermoeidheid weer benoemd heb), zei ze dat ze me er erg goed vond uitzien. Mijn antwoord was dat ik een hele leuke man heb ontmoet!
Daardoor leef ik op een roze wolk en de verliefdheid geeft me vleugels!
Dat verliefd zijn een heerlijk gevoel is, zal ik weinigen hoeven te vertellen. Ik had het zelf nog niet echt meegemaakt als reumapatiënt zijnde. Maar ik kan het aanraden! 😀

Als je al in een relatie zit en het verliefde gevoel overgegaan is in houden van, probeer dan dat gevoel van toen jullie elkaar net kenden weer terug te halen. Door bijvoorbeeld samen een romantisch weekendje weg te plannen als dat kan, of door jullie eerste date over te doen. Of vertel je partner dat je dat verliefde gevoel van toen weer wilt ervaren en laat je door hem/ haar verrassen.
Als je nog geen relatie hebt, dan hoop ik dat je binnenkort een leuk persoon tegen het lijf loopt waarvan je in de war en hotel-de-botel raakt. Maar forceer het niet! Ik weet namelijk ook hoe vermoeiend daten als reumapatiënt kan zijn… Het aloude cliché ging bij mij ook op; op het moment dat je het niet verwacht, gebeurt het. Dus leef je leven en geniet van de kleine dingen die het leven biedt, dan komt het op je pad.

Al schrijvende van deze blog besef ik me dat ik helemaal niet inspiratieloos ben. Inspiratie genoeg! Voor het leven! Mijn leven heeft een hele mooie aanvulling gekregen. En ik zal daarin een nieuwe modus moeten vinden, ook in het omgaan met mijn reuma. Ik zal mijn grenzen weer opnieuw moeten gaan ontdekken en daarbij ongetwijfeld in valkuilen stappen. Maar ik ben ervan overtuigd dat het zal gaan lukken!