Het nieuwe jaar is alweer even bezig. Gelukkig nieuwjaar wensen is inmiddels niet meer op zijn plaats en zou zelfs ongeluk brengen ipv geluk. Goede voornemens zijn wellicht alweer gestrand. Maar toch gaat deze blog over mijn voornemen om het nieuwe jaar optimistisch en met een glimlach tegemoet te zien.
Bij mijn persoonlijke terugblik op het afgelopen jaar mag ik eigenlijk wel stellen dat het goed gaat. Het afgelopen jaar heb ik geen last gehad van nieuwe ontstekingen, slechts oude ontstekingen die de kop op staken, omdat ik zelf te enthousiast bezig was. Ik heb geen last van bijwerkingen van de medicijnen gehad. Wel ben ik een paar keer flink vermoeid geweest, maar dat werd veroorzaakt doordat ik te hard van stapel liep, omdat ik me daarvoor zo goed voelde.
Al met al is 2011 een prima jaar voor me geweest. Het heeft me ook geleerd om beter naar mijn lichaam te luisteren en rekening te houden met het feit dat ik chronisch ziek ben. Vandaar mijn voornemen om 2012 optimistisch en met een glimlach tegemoet te zien. Ja, ik ben chronisch ziek en ja ik moet daardoor rekening houden met mijn activiteiten, maar als ik dat doe, lacht het leven me wel tegemoet 🙂 !

Ik moet wel eerlijk bekennen dat de 2e week van januari het al iets meer moeite kostte om die glimlach op mijn gezicht te houden. Bijvoorbeeld tijdens het reizen van en naar mijn werk. De treinreizende mens is redelijk egoïstisch als het gaat om een zitplaats te willen bemachtigen in de trein. Het ouderwetse duw- en ellebogenwerk is volop aanwezig. Of een lekkage op zolder die vorig jaar gerepareerd was, maar terug is gekomen met die enorme regen en wind van de afgelopen weken.
Dat zijn dan van die baalmomenten waarop je geen glimlach op je gezicht kunt houden. Dat brengt me wel meteen tot de realiteit van alledag. Want ook in 2012 zal ik baalmomenten gaan kennen mbt mijn reuma. Mijn voornemen is om die baalmomenten te nemen zoals ze komen (pluk de dag) en optimistisch vooruit te blijven kijken.