Ken je dat gevoel? Dat je zoveel dingen leuk vindt, dat je ze allemaal wilt doen. Dat je vervolgens moeite doet om alle ballen hoog te houden, maar erachter komt dat het niet lukt?

Dat overkomt mij de laatste weken. Het is eigenlijk de rode draad in mijn leven met reuma en een terugkerende strijd. Maar nu heb ik het gevoel dat de enige bal die ik nog hoog kan houden mijn werk is en zelfs dat gaat met moeite. Ik ben al weken zo ontzettend moe. De winter is niet de beste tijd van het jaar en het weer van de laatste tijd gaat me letterlijk en figuurlijk niet in de koude kleren zitten. Ook al ga ik vroeg naar bed, ik word nog steeds moe wakker en heb weinig energie om aan het werk te gaan, dingen te ondernemen. Mijn huishouden versloft, ik moet een dagje uit ter ere van de verjaardag van mijn moeder afzeggen en zelfs paardrijden, mijn passie, is soms teveel. De druppel was toen ik een aanbod om een leuk paard voor drie dagen in de week te gaan rijden, moest afdingen tot twee dagen in de week. Simpelweg omdat ik die ene vrije dag nodig heb om weer een beetje op te laden. En op dat moment hoorde ik de zin die de reumaconsulente ooit tegen me gezegd heeft: ‘maar dan zeg je alle leuke dingen die je energie geven in je leven op om te kunnen blijven werken’.

Er moet dus iets veranderen. En ik weet wat. En ik ben ermee bezig. Maar ook dat kost energie en dat heb ik al zo weinig. Hierdoor maak ik nu de keuze om sommige van die leuke dingen in mijn leven ‘on hold’ te zetten. En daar valt deze blog ook onder. Carpe diem met reuma is ‘on a break’. Met als doel om bepaalde veranderingen te bewerkstelligen die mijn leven moeten stabiliseren om zo weer energie te krijgen en positief in mijn vel te zitten.
Mijn Facebookpagina en Twitter houd ik wel bij en ook voor Zorgkaart NL zal ik nog proberen te schrijven, dus blijf me vooral volgen! En wie weet kom ik sterker terug dan ooit, dus nog meer reden om me in de gaten te blijven houden 😉

I’ll be back!

Dus tot ziens!