De laatste injectie (eind nov.) heeft niet goed geholpen. Enkele weken geleden begon ik te merken dat de klachten erger werden. In eerste instantie heel lichtjes: het werd iets warmer en stijver, maar rood was het nog niet en pijnlijk ook nog niet. Enkele dagen later merkte ik aan mijn schoenen dat het weer dikker werd. Balen, dus. Maar ook twijfelen. Klopt de diagnose wel? Werkt het medicijn wel? Aan dat laatste twijfelde ik al eerder een keer, maar wuifde ik dat steeds weg door te zeggen dat ik waarschijnlijk te ongeduldig ben. Nu had ik echt reden om te twijfelen. Mijn hoop was tenslotte dat de injectie de huidige ontsteking zou laten verdwijnen en dat ik met die medicijnen zou voorkomen dat er nieuwe ontstekingen zouden ontstaan. Dan kan ik er best mee leven. Helaas, ik moet mijn doelen weer bijstellen. Dat werkt niet bevordelijk voor mijn gemoedstoestand. Laatst had ik nog een familiefeestje en iedereen vroeg me natuurlijk hoe het met me gaat. Niet goed, dus. Ik kan je zeggen dat het behoorlijk uitput als je zo’n verhaal meerdere keren achter elkaar moet vertellen. Het is uiteraard allemaal heel goed bedoeld, maar na afloop van het feestje lag ik uitgeput op de bank.
Anyway, de laatste afspraak bij de reumataloog is uiteindelijk naar tevredenheid verlopen. Ik had dus een aantal kritische vragen, maar daar is goed op gereageerd: de diagnose is nog steeds voorlopig, zolang ik nog geen psoriasis heb en dat kan nog jaren duren. Op mijn vraag of het geen andere diangnose kan zijn, antwoordde ze dat AP ‘de beste papieren’ heeft met de symptomen die ik heb. Het is eigenlijk gewoon een kwestie van afstrepen en dan kom ik bij AP uit. Het is geen leuk vooruitzicht te weten dat je psoriasis krijgt, maar eerlijk gezegd ben ik daar totaal niet mee bezig. Een collega vertelde me laatst dat haar vader psoriasis kreeg toen hij stopte met werken. Als dat zo is, dan kan ik met de huidige plannen van het kabinet nog even vooruit! En wat betreft het medicijn zit ik nog niet aan de max dosering. Wil ik op langere termijn (ja, daar moet dus ook over gepraat worden) in aanmerking komen voor een nieuwe medicijn, dan moet eerst aangetoond worden dat dit medicijn niet werkt. Dus moet ik door tot de max dosering. Liever had ik het natuurlijk anders gezien: een ander medicijn of meteen al het nieuwe medicijn, daarover zijn op internet goede reacties te lezen. Helaas zit de zorgverzekering zo niet in elkaar, dus moet ik me maar voegen. Voor mijn huidige klachten, die inmiddels weer net zo erg zijn als voor de injectie in november, krijg ik over een paar weken een injectie onder echo-geleide. Hopelijk werkt deze wel en die kans is er, omdat er gerichter geprikt wordt. Ik blijf hopen, ik wil tenslotte weer vrolijk op mijn hakken kunnen lopen!
En ach, ik mag allang blij zijn dat ik mijn grote hobby, paardrijden, nog kan blijven doen. Als dat van me afgepakt wordt, dan is het eind zoek. Die zaterdagmiddag op de manege ben ik nl totaal niet bezig met wat hierboven allemaal staat.