Balen en Boos
Ik ben Boos en ik Baal, met een hoofdletter B. Er is weer een ontsteking in het gewricht van mijn rechterwijsvinger, althans dat denk ik. Maar het kan haast niet anders of het is zo: de pijn is hetzelfde en mijn vinger is dik en stijf.
Het begon zaterdagavond, bij het buigen van mijn vinger had ik heel veel pijn in mijn gewricht. Toen kreeg ik al een bang voorgevoel, maar ergens hoopte ik ook nog dat het iets anders zou zijn. Maar nee, zondagochtend zag ik dat mijn vinger al dik begon te worden. En eigenlijk kon ik het al weten, omdat ik vorige week last had van mijn vinger bij het gebruik van de muis van de computer. Met name bij het scrollen (lekker met je wijsvinger over het wieltje ‘vegen’), irriteerde het. In de loop van de zondag werd ie ook stijf en iets dikker. Vandaag werd mijn vinger nog stijver. Ik kan ‘m nu niet meer volledig strekken en haast niet meer buigen. En ik heb pijn, dus al met al geen goede tekenen. Vanmorgen heb ik meteen met de poli gebeld en gelukkig kan ik morgenochtend al terecht. Dat is fijn, want wat ik nu eigenlijk wil, is lokaal een injectie, zodat deze ontsteking snel verdwijnt.
Maarja, wat dan? Dat is de grote vraag die sinds gisteren door mijn hoofd dwaalt. Ik zit met mijn medicijnen namelijk al aan de hoogste dosis, hoger kan niet. Er zijn wel andere medicijnen, maar daarover is me al verteld dat de ene optie naar hun ervaring minder krachtig werkt dan wat ik nu gebruik. De andere optie werkt wel krachtiger, maar heeft ook weer meer bijwerkingen. Dus wat dan? Ik weet het niet en ik verwacht ook niet dat ik morgen een antwoord krijg. De afspraak is ook niet bij mijn eigen reumatoloog, dat kon op zo’n korte termijn. En bovendien gaat mijn reumatoloog weg, de vorige keer hadden we eigenlijk al afscheid genomen. Wie mijn nieuwe reumatoloog wordt, is al bekend, dus ik denk dat die twee samen maar eens in conclaaf moeten over mij.
Kortom: Balen en Boos. Waarom moet dit nu gebeuren? Het ging juist zo goed! Maar daar trekt mijn lichaam zich niks van aan. Als het ontstekingen wil aanmaken, dan doet het dat gewoon. Dat maakt me boos en vooral machteloos. Ik ben overgeleverd aan de grillen van deze ziekte. Wat ik zelf al heb geprobeerd via de alternatieve weg, lijkt niet te hebben geholpen. Het enige dat ik nu kan doen is afwachten wat de reumatologen zullen zeggen.
Wordt vervolgd.
Geef een reactie