Corona frustratie
Dit weekend scheen de zon en hoewel er een koude wind stond, bracht dat lentekriebels teweeg bij veel mensen. En trok men er massaal op uit. Naar het strand, het bos, het park, als de zon er maar scheen. Gezellig zou je denken. Ware het niet dat we te maken hebben met een zeer besmettelijk virus dat wereldwijd al talloze mensenlevens heeft gekost en waaraan heel veel deskundige mensen zich slagen in de rondte werken om het te bestrijden. Wat bezielt die dagjesmensen?
Na een toespraak van de premier èn de koning deze week, die beide door de pers als uitzonderlijk werden benoemd en waarin de heren oproepen ons aan de maatregelen van het RIVM te houden, vertoont het overgrote deel van onze bevolking plotselinge vlagen van verstandsverbijstering of tijdelijk geheugenverlies.
Vandaar nu deze blog, omdat het me enorm frustreert. Wat denkt men? Dat ze geen risico lopen om ziek te worden? Kan zijn, maar dan kun je nog wel besmet worden en met je gedrag anderen besmetten. Anderen, die tot de kwetsbare doelgroep behoren of de vitale beroepsgroepen. Toevallig behoor ik door mijn reuma tot de kwetsbare doelgroep en behoren mijn directe collega’s en enkele familieleden tot een vitale beroepsgroep. Dus vandaar mijn grote frustratie. En daar moet ik wat mee.
De kracht zit in de herhaling en beelden zeggen meer dan woorden:
Je hoeft geen hogere wiskunde te kennen om deze plaatjes te snappen. Met ons ongehoorzame – overigens typisch Nederlandse – gedrag zijn we goed op weg onszelf ziek te maken en het bevolkingsaantal te verkleinen. Terwijl wij als mensen de enige zoogdieren op aarde zijn die in staat zijn dit te keren doordat we op grote schaal kunnen samenwerken. Althans, theoretisch is dat zo. Blijven we eigenwijs, individualistisch en egoïstisch, dan slaat het virus verder om zich heen, zoals bovenstaande laat zien. Alleen ons gedrag kan dat veranderen. Zegt ook de nieuwe goeroe, hoofd van het RIVM: “nieuwe maatregelen hangen af van het gedrag van mensen”
Zoals je wellicht merkt, leidt het gedrag van de medemens tot enig cynisme bij me. Maar ook tot een gevoel dat er meer is tussen hemel en aarde. Ik ben niet gelovig, toch kan ik niet ontkennen dat moeder natuur dit niet voor niets doet. Onze ecologische voetafdruk is te groot, dat weten we allang. En het lukte niet om dit te veranderen; de wereldleiders maakten ruzie hierover en lieten zich leiden door economische belangen. Nu lijken die er niet toe te doen:
Mijn eerdere berichten over corona in de deze blog waren nog nuchter en relativerend. Dit bericht is dat niet meer. Ik heb geen paniek, voel me nog goed, maar het is wel serieus. En dat wil ik nu overbrengen. Als je het met me eens ben, deel dit bericht dan op je social media en met iedereen waarvan je vindt dat diegene het moet lezen. Alleen door zoveel mogelijk het belang van de maatregelen te verspreiden en te benadrukken, kunnen we nieuwe maatregelen zoals een lock-down en verdere uitbraak van het virus voorkomen. En gebruik de hashtacks #socialdistancing #coronavirus #kwetsbaredoelgroep #vitaleberoepen.
Geef een reactie